Kategoria: Czarownicy

Krąży opinia, zgodnie z którą dzieła Castanedy napisane zostały pod wpływem zażywanych przez niego narkotyków. To fakt, że Carlos Castaneda jako student antropologii UCLA zamierzał przeprowadzić badania w Meksyku dotyczące modnych w tych latach wśród „dzieci kwiatów” roślin psychodelicznych. Za wynik tych badań otrzymał tytuły magistra i doktora antropologii. Faktem jest również i to, że dwa pierwsze z dwunastu tomów – „Nauki don Juana” i „Odrębna rzeczywistość” opisują szczegółowo proces zapoznawania się Carlosa ze sprzymierzeńcami trzech roślin mocy. Były to pejotl, grzyb psilocybe i bieluń.

Dowiedz się więcej

Czarownikiem tolteckim jest człowiek, który dzięki swej mocy potrafi czynić niezwykłe rzeczy posługując się przesunięciami swojego lub cudzego punktu scalającego. (Punktowi połączenia poświęcony był odrębny post.) Najbardziej spektakularnym z tych osiągnięć jest uniknięcie śmierci wraz ze swoim ciałem fizycznym. Rodzi się więc pytanie, skąd czarownik czerpie ową psychiczną moc? Otóż buduje ją dzięki pozyskiwaniu energii, dzięki jej oszczędzaniu i w końcu dzięki zapobieganiu jej marnotrawienia. I właśnie, gdy czarownik utrzymuje swój umysł i czyny w świadomej dyscyplinie – co określa się jako jego nieskazitelnym zachowaniem – oszczędza on energię i nie wydatkuje jej tam, gdzie nie trzeba.

Dowiedz się więcej

Zarówno przez żydów mojżeszowych jak i przez chrześcijan pierwszych wieków czarownik traktowany był jako przestępca. Zasługiwał na karę śmierci. Wszystkie wiedźmy, wróżki, szamani i im podobni tracili życie przez spalenie na stosach, przez ścięcie głowy, powieszenie lub w inny okrutny sposób. Jednak w jakiś trudny do zrozumienia sposób słowo określające czarownika jako „mag” trafiło do greckiego tłumaczenia ewangelii, którą dzisiaj znamy.

Dowiedz się więcej