Tablica chronologiczna powstawania dzieł Castanedy
Tom | Wyd. USA | 15 lat pracy | Wyd. PL | Tłumacze na język polski | Symbol | Tytuł książki | |
1 | 1968 | 1997 | Adam Szostkiewicz | #1NJ | „Nauki don Juana” | ||
2 | 1971 | 1996 | Zbigniew Zagajewski i Monika Pilarska | #2OR | „Odrębna rzeczywistość” | ||
3 | 1972 | 1996 | Zbigniew Zagajewski i Monika Pilarska | #3PX | „Podróż do Ixtlan” | ||
1973 | Początek pracy Castanedy nad dziełem | ||||||
4 | 1974 | 1996 | Zbigniew Zagajewski i Monika Pilarska | #4OM | „Opowieści o mocy” | ||
5 | 1977 | 1997 | Wojciech Charchalis | #05DK | „Drugi krąg mocy” | ||
6 | 1981 | 1997 | Alina Patkowska | #06DO | „Dar Orła” | ||
7 | 1984 | 1997 | Alina Patkowska | #7WO | „Wewnętrzny ogień” | ||
8 | 1987 | 1997 | Piotr Turski | #8PM | „Potęga milczenia” | ||
1988 | Koniec pracy Castanedy nad dziełem | ||||||
9 | 1993 | 1998 | Magdalena i Piotr Hermanowscy | #9SS | „Sztuka śnienia” | ||
10 | 1998 | 2000 | Sebastian Musielak | #10AS | „Aktywna strona nieskończoności” | ||
11 | 1998 | 1999 | Sebastian Musielak | „Magiczne kroki” | |||
1998 | Śmierć Carlosa Castanedy | ||||||
12 | 2000 | 2019 | Zbigniew Zagajewski | „Koło czasu” | |||
Dzieła Castanedy w grupach według nauczanej sztuki
Ponieważ nauka u don Juana zorganizowana była według ścisłych schematów, także powyższe tomy będące jej zapisem można pogrupować według głównych zasad tej nauki. Przyjęło się podzielenie dzieł na trzy grupy nazwane według nauczanej sztuki. W każdej z grup czwarty tom, tzw. kompendium, jest swoistym podsumowaniem konkretnej sztuki.
Sztuka wojownika
- Nauki Don Juana (1968)
- Odrębna rzeczywistość (1971)
- Podróż do Ixtlan (1972)
- Kompendium: Magiczne Kroki (1998)
Sztuka podchodzenia
- Opowieści o mocy (1974)
- Drugi krąg mocy (1977)
- Dar orła (1981)
- Aktywna strona nieskończoności (1999)
Sztuka intencji
- Wewnętrzny ogień (1984)
- Potęga milczenia (1987)
- Sztuka śnienia (1993)
- Kompendium: Koło Czasu (2000)
Krótka charakterystyka trzech sztuk magii
Sztuka wojownika – sztuka ta rozpoczyna podróż ze świata tonala (świata materialnego) do świata naguala (świata ducha). Podczas tego stadium wojownik usiłuje zmniejszyć poczucie własnej ważności oraz gromadzić energię. Przede wszystkim uczeń jest nakłaniany do podjęcia praktyk oraz wzięcia pełnej odpowiedzialności za swoje życie.
Sztuka podchodzenia – adept sztuki podchodzenia dąży do oczyszczenia i gromadzenia energii oraz do wzmocnienia swojej więzi z duchem. Wojownik staje się nieskazitelny poprzez doświadczalne sprawdzanie tego połączenia i porzucanie swoich wątpliwości, akceptowanie swojego losu oraz kontynuowanie podróży na ścieżce serca.
Sztuka intencji – kiedy wojownik zgromadzi wystarczającą ilość dodatkowej energii, osobistej mocy, aktywowana jest uśpiona druga uwaga. Śnienie staje się możliwe. Wojownik podtrzymuje nieskazitelność, idzie swoją drogą serca i czeka, aby otworzyć się na wolność.