Czarownikiem tolteckim jest człowiek, który dzięki swej mocy potrafi czynić niezwykłe rzeczy posługując się przesunięciami swojego lub cudzego punktu scalającego. (Punktowi połączenia poświęcony był odrębny post.) Najbardziej spektakularnym z tych osiągnięć jest uniknięcie śmierci wraz ze swoim ciałem fizycznym. Rodzi się więc pytanie, skąd czarownik czerpie ową psychiczną moc? Otóż buduje ją dzięki pozyskiwaniu energii, dzięki jej oszczędzaniu i w końcu dzięki zapobieganiu jej marnotrawienia. I właśnie, gdy czarownik utrzymuje swój umysł i czyny w świadomej dyscyplinie – co określa się jako jego nieskazitelnym zachowaniem – oszczędza on energię i nie wydatkuje jej tam, gdzie nie trzeba.

Opis cech nieskazitelnego czarownika

W dwunastu tomach prac Carlosa Castanedy znajdziemy wielką ilość charakterystyk dotyczących nieskazitelności. Wszystkie one kojarzyć się nam mogą z wymogami etyki lub moralnym postulatami. Ale nie to jest tu istotą sprawy. Celem bycia nieskazitelnym wojownikiem jest gromadzenie energii. Aby móc przedstawić nieskazitelność w wielkim skrócie, należy dokonać wyboru. Taka selekcja została wykonana w niezwykle interesującej książce polskiego, znanego autora Roberta Noble pod tytułem „Nagual Julian”. Na stronie https://szamanskibeben.pl/ przeczytać można jej fragment, który zawiera spis treści. Tam też można ją kupić. Jestem pewien, że ta książka jest lekturą uzupełniającą – niezbędną dla każdego zainteresowanego pracami Castanedy. Poniżej omawiam w skrócie cztery składowe nieskazitelności według zamieszczonego w tej książce i rozwiniętego w niej wyboru.

Energia seksualna

Ten rodzaj energii jest w świadomości człowieka najsilniejszy. Oznacza to, że sprawy seksualne absorbują uwagę człowieka najbardziej. (Trzem rodzajom uwagi poświęcony był odrębny post.) W kontinuum seksu możemy mówić z jednej strony o seksualnej obsesji, a z drugiej strony o celibacie. Początkujący czarownicy zaczynają swój trening zazwyczaj od pozycji pośrednich i w miarę praktyki przesuwają się w kierunku powściągliwości. Członek zorganizowanej grupy wojowników żyje w całkowitym celibacie. Wyjątkowi z nich, dysponujący wielką energią – mogą pozwolić sobie na seks. Ci, którzy chcą kroczyć drogą czarownika koniecznie muszą zdawać sobie sprawę z tego wymogu nieskazitelności.

Nieocenianie innych ludzi

Ocenianie bliźnich lub jak kto woli – ich osądzanie, zabiera nam i związuje ogromną ilość energii świadomości. Taka energia wygląda jak kula przywiązana do naszej nogi psychicznej. Z tego rodzaju obciążeniem wewnętrznym niewiele możemy zrobić nie tylko w życiu duchowym wojownika, ale także w zwyczajnym życiu codziennym. Dlatego dążący do stania się czarownikiem wojownik ćwiczy wytrwale, aby nikogo nie oceniać. A jeśliby coś takiego zdarzyło mu się – stosuje praktyki uwolnienia się od szkodliwego balastu.

Poczucie własnej ważności

Ten wróg jest ukryty. Można go na przykład łatwo pomylić z poczuciem własnej wartości. Bo o ile jako ludzie posiadamy wartość, to niekoniecznie jesteśmy ważniejsi od tych innych, których akurat mamy na myśli. Błąd poczucia własnej ważności można nazwać przerostem małego ja. Powinno ono mieć swoje miejsce, jednak we właściwej proporcji w stosunku do innych ludzi. Jego rozrost zabiera nam energię duchową, a więc odbiera nieskazitelność.

Świadomość nieuchronnej śmierci

Tym razem taka świadomość uznana jest przez czarowników tolteckich za potrzebną w stanie naszej nieskazitelności. Zastanówmy się, jak współcześni traktują śmierć. Ludzie Wschodu pocieszają się nieśmiertelnością w postaci pośmiertnej reinkarnacji. Ludzie Zachodu mają pociechę w nieśmiertelności w pośmiertnym Niebie. Niewierzący tłumią temat śmierci z zasady. Skoro „do piachu, to nie ma o czym mówić”.

Śmierć zwykłego człowieka a śmierć czarownika

Czarownicy tolteccy twierdzą, że w chwili śmierci psychiczne wnętrze człowieka wylewa się jak żółtko z jajka, i rozlewa w ogólnym obiegu świadomości. „Zjada je Orzeł”. Zjada świadomość wraz z doświadczeniami konkretnego człowieka. Jednak specjalna praktyka może dać wojownikowi zdolność długowiecznego zachowania indywidualności. Warunkiem jest jednak jego nieskazitelny charakter, posiadanie mocy i umiejętność oddania Orłu swych doświadczeń, a zachowania przy sobie swojej świadomości. Nie może tutaj zachodzić jakiekolwiek podejrzenie o egoizm. Żyjący setki lat czarownik jest zawsze czysty – nieskazitelny.