Droga czarownika

Celem czarownika osiągnąć nieskończoność świadomie

521. #10AS – Bycie czarownikiem – kontynuował don Juan – to nie praktykowanie czarnej magii czy staranie się o uzyskanie kontroli nad ludźmi albo opętanie przez demony. Bycie czarownikiem to osiągnięcie pewnego poziomu świadomości, na którym stają się dostępne rzeczy niewyobrażalne. Nazwa “czarna magia” nie jest właściwym słowem na oddanie tego, co robią czarownicy, podobnie jak nazwa “szamanizm”. Działania czarowników zachodzą wyłącznie w sferze abstraktu; tego, co nieosobowe. Czarownicy podejmują wielkie wysiłki, by osiągnąć cel, który nie ma nic wspólnego ze zmaganiami przeciętnego człowieka. Ambicją czarowników jest osiągnąć nieskończoność i mieć tego świadomość.

Czytaj dalej

Dowolna praca naukowa wyposażona jest obowiązkowo w swoim zakończeniu w rozdział zatytułowany Literatura lub Bibliografia. Autor pracy wylicza w niej czasem nawet setki dzieł, które w jakiś sposób mają związek z tematyką poruszaną w pracy. Podobnie ma to miejsce w książkach, tyle że pozycji jest o wiele mniej, a wykaz ten nie jest już obowiązkowy.

Można snuć przypuszczenie, że autor czerpał natchnienie z tych wyliczonych dzieł. Jeśli jednak treść jego pracy jest jedynie wyciągiem lub wypisem ze źródeł, to taką pracę można nazwać plagiatem. Takie działanie jest naganne i nie wnosi nic nowego do wiedzy zgromadzonej przez ludzkość.

Czytaj dalej

Ktoś kiedyś nazwał nas imieniem homo sapiens. Od jakości naszego myślenia zależy jakość naszego życia. Zamierzam podzielić się z wami moimi przemyśleniami na ten najważniejszy, moim zdaniem, temat. Jestem bowiem pewien, że gdyby umysły ludzi na Ziemi miały maksymalną moc – wojen nikt nie miałby potrzeby ani pomysłu wywoływać. A także zniknęłoby około 99% chorób dręczących ludzkość. Smutek, gniew, gorycz, bezsilność i inne podobne odczucia należałyby do rzadkości. A więc jak możemy osiągnąć taki wzniosły cel?

Czytaj dalej

Wśród osób zainteresowanych możliwościami „wychodzenia z ciała fizycznego” zwanego „eksterioryzacją” lub OOBE (Out of body experience) trwa nieustanna dyskusja o przyczynach niepowodzeń w tej dziedzinie. Wiadomo bowiem, że są tacy, którzy od samego początku wychodzą z ciała spontanicznie. Przykładem jest senior OOBE – Robert Monroe. Są i tacy, którzy, aby wyjść z ciała pierwszy raz, usiłowali tego dokonać przez wiele lat. W końcu im się to udało i odtąd zaczęli praktykować OOBE z powodzeniem i systematycznie. Trzecia grupa zainteresowanych OOBE to ci, którym się to nie udało i zrezygnowali z dalszych prób. Przykładem może tu być Bruce Moen, który stworzył własną metodę eksploracji niefizycznych światów – różną od OOBE.

Jaka jest przyczyna niepowodzenia w OOBE?

Uważni czytelnicy dzieł Castanedy z pewnością zauważyli, że nauczyciel don Juan udzielił wyczerpującej odpowiedzi na powyższe pytanie. Wielokrotnie, wyraźnie i jednoznacznie przyczynę niepowodzenia w OOBE nazwał „brakiem energii”.

Czytaj dalej